یکی از اساسی ترین ارکان ساختار حکومت در یک نظام سیاسی قوه مقننه است. در حقیقت پارلمان به عنوان اصلی ترین نهاد قانون گذاری در هر کشور به شمار می آید. نمایندگان پارلمان از آن جهت که منتخبان مردم هستند از اختیارات گسترده و امتیازات خاصی برخوردارند. نمایندگان امین مردم در درون هیات حاکمه محسوب می شوند و به وسیله سایر ارکان حکومت به ویژه قوه مجریه نظارت می شوند. استقلال نمایندگان در اعمال اختیارات نمایندگی از چنان اهمیتی برخوردار هست که اغلب نظام های سیاسی مصونیت خاصی را برای آنها در نظر گرفته است. با این حال نمایندگان از نظارت و پاسخگویی در قبال رفتار وعملکردشان مصون نیستند و اکثر پارلمان های دنیا دارای نوعی نظام نظارت درون سازمانی بر رفتار نمایندگان خود می باشند و کسی در اصل نظارت بر رفتار نمایندگان تردید چندانی ندارد، اما در شیوه اعمال نظارت تفاوت ها و رویه های مختلفی به چشم می خورد. با توجه به این موضوع اخیرا در سیاست های کلی انتخابات توسط مقام معظم رهبری بر اساس بند 13 سیاست های ابلاغی ضرورت طراحی یک روش جهت نظارت بر نماینده در طول چهار سال فعالیت تاکید شده و طبق قاعده این مکانیزم را خود مجلس باید طراحی و تصویب نماید چرا که مرجع قانون گذاری مجلس است.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

مقدمه: هدف از این تحقیق بررسی تاثیر آموزش و نظارت مستمر در رعایت ضوابط استاندارد در دفاتر کار مامایی بود.روشها: تحقیق حاضر یک مطالعه مداخله ای از نوع نیمه تجربی می باشد نمونه مورد مطالعه شامل تمام دفاتر کار مامایی (پنجاه واحد) در شهرستان شیراز بوده و جمع آوری اطلاعات با تکمیل چک لیستهای استاندارد اداره نظارت و ارزشیابی معاونت دارو و درمان و با مراجعه کارشناسان به دفاتر کار مذکور طی سه مرحله صورت گرفته است. بر اساس یافتن نواقص در هر مرحله مداخله ای به صورت آموزش چهره به چهره در همان مرحله انجام شده و در مراحل بعد مجددا پی گیری شده است و نهایتا اطلاعات به دست آمده از چک لیست های مراحل مختلف از طریق برنامه های مناسب آماری مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفته است.یافته ها: بر اساس چک لیستهای استاندارد موجود میانگین نواقص دفاتر کار مامایی از مرحله اول (5.33+0.46) به مرحله دوم (3.05+0.33) و از مرحله دوم به مرحله سوم (1.37+0.18) کاهش یافت و با آزمون تکرار اندازه گیری تفاوت معنی دار بین میانگین نواقص در مراحل مذکور وجود داشت (P<0.0001) همچنین در بررسی میانگین نواقص به تفکیک موضوعات بررسی شده کاهش میانگین به ترتیب از مرحله اول بازدید تا مرحله سوم بازدید در موارد زیر دیده شده . رعایت بهداشت محیط، استفاده از ضدعفونی کننده های مناسب، داشتن وسایل ضروری در دفاتر کار و وسایل مورد نیاز جهت انجام زایمان اورژانس (P<0.0001) و رعایت بهداشت فردی و داشتن مجوز معتبر و نصب آن (P<0.03). و در استفاده از تعرفه مناسب و حدود نسخه نویسی تفاوت معنی داری بین مراحل بازدید مشاهده نشد.نتیجه: نظارت و ارزیابی برنامه های آموزشی یعنی بررسی میزان پیشرفت رفتار مطلوب و مورد نظر فراگیر باید به طور مداوم و مستمر انجام پذیرد تا چگونگی پیشرفت برنامه های آموزشی و میزان دستیابی به نتیجه مطلوب در هر مرحله روشن شود و در صورت انحراف استاندارد اقدام اصلاحی صورت گیرد و برنامه های بهداشتی و درمانی زمانی توام با موفقیت هستند اگر نظارت و ارزشیابی دقیق بر مبنای معیارهای تعیین شده در مورد آنها اجرا شود.

حجم و پیچیدگی روزافزون نیازهای نظارتی و از طرفی محدودیت های موجود، موجب عدم امکان ایفای کامل نقش ها و وظایف سازمان های نظارتی از جمله دیوان محاسبات کشور با روش های سنتی گردیده و هوشمندسازی حسابرسی را به ضرورتی انکارناپذیر جهت انجام حسابرسی با دقت، سرعت و جامعیت به مراتب بیشتر و نیز پیشگیرانه تبدیل کرده است. در مقاله پیش رو، مفهوم حسابرسی هوشمند و ابعاد آن در سطح دیوان محاسبات کشور به عنوان یک سازمان عالی نظارتی با کمک مراحل مختلف روش شناسی سیستم های نرم، تحلیل و تبیین گردیده است. تصویر گویای وضع موجود، تعریف ریشه ای و مدل مفهومی وضع مطلوب، خروجی های مهمی هستند که تلاش شده است در قالب آنها چیستی و چرایی حسابرسی هوشمند در سطح دیوان محاسبات کشور تبیین گردد. حسابرسی هوشمند در دیوان محاسبات کشور، سیستمی مبتنی بر قابلیت های فناوری اطلاعات و هوش مصنوعی است که به دنبال پیشگیری، کشف و هشدار به موقع تخلفات، جرائم و جریانات سوء، رصد شاخص های کلان حکمرانی کشور و خودکارسازی فعالیت های ممکن حسابرسی می باشد. قابل انطباق و ارتباط نبودن برخی سامانه های اطلاعاتی، موانع دسترسی به داده های مورد نیاز، ضعف دانش فنی در حوزه تحلیل داده و سیستم های هوشمند، مقاومت های درونی و فرآیندهای نامناسب حسابرسی از مهم­ترین موانع و محدودیت های هوشمندسازی حسابرسی در دیوان محاسبات هستند که باید بر آنها فائق آمد.

حدود سه دهه از معرفی مفهوم حسابرسی مستمر می گذرد، اما با وجود پیشرفت های قابل توجه پژوهشگران در افزایش درک ما از حسابرسی مستمر و همچنین بکارگیری آن در عمل، هنوز چالش هایی باقی مانده است. بهبود روش اجرای حسابرسی، افزایش همکاری بین حسابرس داخلی و مستقل، تقویت نقش حسابرس داخلی در حاکمیت شرکتی از جمله چالش هایی هستند که این مطالعه تلاش دارد به آنها در چارچوب جدیدی با رویکرد حسابرسی مستمر یکپارچه پاسخ دهد. ارائه این رویکرد همراه با توجه به سه بُعد ابزارهای حسابرسی، فرایندهای حسابرسی و نقش گروه های حسابرسی، مشارکت بین گروه های حسابرسی را در قالب تصویری واحد به نمایش در می آورد.